سلام دوستان عزیز
حالتون خوبه؟
میدونید امروز چه روزیه؟
امروز روز وطنه و من این روز و به همه ی عاشقای این سرزمین تبریک میگم...
امروز روز یکی شدن همه ی ملت، برای آزاد کردن مرغ خونین بال خرمشهر، از چنگال شیاطین جهانیه...
تبریک تبریک تبریک
تبریک به شهدا
تبریک به امام عزیزمون
تبریک به همه ی مردم و مسئولین
--------------------------------------------------------
میخوام یه داستان واقعی رو، البته با اجازه ی صاحب این خاطره ی داستان گونه، تو چند بخش براتون تقدیم کنم.
حتما نظر بدین و خودتونو تو این موضوع جالب سهیم کنید...
--------------------------------------------------------
آمریکا، دره ی سیرا...ایران، خلیج همیشه فارس
قسمت اول...
.........................
از آن دوران کودکی، یادم میاد که به همراه سه برادر بزرگتر از خودم، در شهرها و روستاها، قالی بافی می کردم. ۷ یا ۸ ساله بودم که به تهران اومدیم و شدیم بچه تهرونی...!
چند سالی نگذشته بود که یه تلویزیون خریدیم. تو اون دوران، حدودای سال ۴۶ یا ۴۷، بیشتر مردم، برای تماشای تلویزیون، به قهوه خونه ها میرفتن.
یادم میاد که تو همون سالها، سریالی از رسانه ی ایران پخش می شد به نام "دره ی سیرا" و من که تازه داشتم فارسی صحبت کردن و یاد می گرفتم و هنوز غیر از منطقه ی سکونتمون تو تهران و بعضی از خیابونای اصلی شهر، هیچ جای دیگه رو نمی شناختم، با تماشای این سریال، متوجه شدم که اون ور دنیا، تو آمریکا، دره ای وجود داره به نام سیرا که بسیار رویایی و خوش آب و هواست و خیلی از آمریکاییای پولدار، واسه تفریح و خوش گذرونی، به اون منطقه سفر میکنن...
در همان دوران کودکی، یکی از آرزوهای من، این بود که یه روزی به آمریکا برم و منم دره ی سیرا رو تماشا کنم. بدون اینکه بدونم آمریکا کجاست و کل شناخت من از اونجا، فقط اسم این دره بود...
و امروز بعد از حدود ۴۰ سال، هنوز اسم سیرا تو ذهنم مونده و جالب اینجاست که تو هیچ کتاب یا فیلم و مستند و سریال دیگه ای، حتی اسمی از اون دره نشنیدم.
اینجا بود که برای من ثابت شد که تاثیر یک فیلم یا سریال، میتونه در یک کودک یا نو جوان، اینقدر تاثیر گذار باشه...
تو مرور همین خاطراتم بودم که به فکرم رسید که چرا ما تو این همه سالهای سال، هنوز فیلم یا سریال درخور شانی برای خلیج زیبای همیشه فارسمون نساختیم...
"از خاطرات ا.ا"
ادامه دارد
میم و حا...
نظرات شما عزیزان:
