سلام دوستان...
صبح سه شنبتون بخیر...
"نادان را یا تند رو و یا کند رو می بینی"
.............اینم جمله ی امروز.............
--------------------------------------------------------------
بعضی وقتها، ما آدما، از افراد دیگه، انتظاراتی داریم که اگه برآورده نشه، خیلی ناراحت میشیم و بر اساس توقعمون، یه جورایی دلخوریمونو به طرف مقابل نشون میدیم.
در حالیکه اگه همون درخواست یا حتی کمتر از اونو یه کسی از خودمون داشته باشه، بلادرنگ، پاسخ منفیمونو تو کاسه ی طرف میذاریم...
اما از طرفی، بعضی وقتا درخواستامونم خیلی عجیب و غریبه. یعنی بابت رسیدن به هدفی انقدر درخواست می کنیم که وقتی با جواب مثبت مواجه میشیم، به محض رسیدن به نزدیکی اون خواسته، میفهمیم که درخواستمون اشتباه بوده...!
حالا قصه چیه...:
دیروز من از یکی از دوستام خواستم که یه چیزیو که متعلق به خودش بود، تو مایه های یه الماس گرون قیمت، به من نشون بده و در ابتدا قبول نکرد. حالا از ما اصرار و از اون دوستمون انکار...
گفتم و گفت. گفتم و گفت تا اینکه از روی مهربونیش، قبول کرد که اون جواهر و من ببینم و بابت این خواسته ی من، مجبور شد مدتی رو هم معطل بمونه.
منم گازشو گرفتم و با کمی تاخیر و سوء استفاده از مهربونی همیشگی اون دوستم، خودمو به سر قرار رسوندم.
اما دوستان، همینکه خواستم با اون جواهر روبرو بشم، ناخوداگاه حالم جوری بد شد که انگار دیگه تو این عالم نبودم...
فکرشو بکنین. این همه دردسر و آخرسر هیچی. اون دوستم مجبور شد سریع بره و منم بدون اینکه دستم اون جواهرو لمس کنه با دلی گرفته به خونه برگشتم.
همه ی ما ها، مثل این نوع درخواستها رو روزانه و دائما از خدا داریم. و با یه انتظار یکطرفه، همش دنبال اجابت خواسته هامون هستیم. غافل از اینکه خیلی از این خواسته های ما از خداوند، به ضررمونه و بعضی وقتها اصلا صلاح نیست که به طرف اون خواسته ها بریم.
پس بیایم و همیشه تدبیر اندک خودمون و غلاف کنیم در مقابل حکمت بی انتهای خداوند و در عین حال، همیشه از خدا یه چیز بخوایم...
اینکه همه ی ما رو با دیده ی فضل و رحمت خودش ببینه، نه با نگاه عدل و قهر خودش
........................ آمین ........................
میم و حا...
نظرات شما عزیزان:
