نهانخانه ی دل
نهانخانه ی دل
ای برده امان از دل عشاق کجایی...
نوشته شده در تاريخ 2 / 5 / 1389برچسب:, توسط میم و حا و میم و دال |

مرداد، مرداد! ز تو ناله زنم من

آن عاشق دلخسته ی بیچاره، منم، من

--

یک سال به پیمانه ی خالی به عذابم

لب بر لب پیمانه ی بی باده زنم، من

--

رنجور ز بیداد تو و مردم چشمم

نالان ز ستمکارگی مرد و زنم، من

--

یک سال غریبانه پی حسرت رودم

در بادیه ی هجر به یاد وطنم، من

--

یک سال فقط ناله ی غربت به دل ماست

چون بلبل آواره ی کوه و چمنم، من

--

یک سال شدم اشک به روی گل رویش

چون ژاله ی یاس و سمن و یاسمنم، من

--

یک سال شدم کافر چشمی و نگاهی

هر روز پس از توبه ی خود، بت شکنم من

--

مرداد! ببین در عوض تیشه ی فرهاد

با قابک عکسی، بنگر در سخنم من

--

اینبار منم کوه، منم، تیشه ی شیرین

اینبار ببینید همه، کوهکنم من...

 

 

میم و حا...



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.