عاشق آن صخره هایم، ماه را هم دوست دارم

"کفش هایم کو؟..." که من این  راه را هم دوست دارم

اشک با من مهربان است و تبسّم مهربان تر

شور و لبخند و دریغ و  آه را هم دوست دارم

گر چه خارم، گاه گاهی راه دارم در گلستان

گرچه خاکم،  خاک آن درگاه را هم دوست دارم

عاشقم بر ذکر "یا رحمان"  و" یا حنّان" و "یا هو"  

ذکر "یا منّان" و "یا الله" را هم دوست دارم

عاشق شمسم، ولی حلّاج را هم می پسندم

سوز و حال خواجه عبدالله را هم دوست دارم

یوسفی گم کرده ام چون روزهای عمر و  هر شب

سر فرو بردن درون چاه را هم دوست دارم

با غریبان زمین هر لحظه در خود می گدازم

راستش این غربت جانکاه را هم دوست دارم

شنبه ها تا جمعه ها را داغدار انتظارم

حسرت آن جمعه ناگاه را هم دوست دارم

گرچه ، مرگ - این خلوت نایاب - را هم می ستایم

زندگی این فرصت کوتاه را هم دوست دارم

استاد علیرضا قزوه - دهلی نو

میم و حا...

سلام دوستان

خوبین انشاء الله؟

الهی شکر...!

امروز یه چهارگانه ی رباعی با معانی مرتبط و از خودم، براتون می ذارم و منتظر نظراتون می مونم...

کاش به دل همتون راه پیدا کنه...

تا بود، چنین بود که تو ناز کنی

یا جنگ تمام عیار، آغاز کنی

دلها همگی روی زمین دنبالت

حاشا! که تو بر فراز، پرواز کنی

----------------------------------------------------------------

القصه، از این جهان دون خواهم رفت

با اشک دل و دیده ی خون خواهم رفت

بنگر به دل زار من و حال جهان

بنگر که از این غافله، چون خواهم رفت

----------------------------------------------------------------

شاید بروم، ولی بماند یادم

هستی همه از غمت رود بر بادم

شاد و خوش و خرم و بهاری بودم

پاییز شدم، تا به غمت دل دادم

----------------------------------------------------------------

می چرخم و می گردم و می جویم

از ناز تو و نیاز خود می گویم

بر خاک فکندیم ببین با اشکم

یک بار دگر ز عشق تو می رویم

میم و حا...

سلام

می خوام یه شعر جدید براتون بذارم که تو حال و هوایی خاص، گفتمش

امیدوارم خوشتون بیاد...

ماه، می گویم به تو، اسرار خود

آه، می گویم ز حال یار خود

ماه، می خواهم بدانی کیستم

آه، بی دلبر چو باشم، نیستم

ماه، می دانی چرا تنها شدم؟

آه، چون همخانه ی گلها شدم

ماه، می دانی چه ما را می کشد؟

آه، داغ یار ما را می کشد

ماه، تنهایم به فریادم برس

آه، من مردم، به فرهادم برس

ماه، تعمید دلم با خون بود

آه، لیلی را ببین، مجنون بود

ماه، گرد شمع او پروانه ام

آه، در هجران او دیوانه ام

ماه، در راهی شدم، بی انتها

آه، وا ماندست در ره، میم و حا...

ماه، می خواهم که بارانی شوم

آه، گرد شمع او فانی شوم

ماه، دل بر لطف یارم بسته ام

آه، از جبر زمانه خسته ام

ماه، صبری نیست این اندازه ام

آه، دنبال هوای تازه ام...

میم و حا...

----- سفرنامه قسمت سوم -----

سلام دوستای خوبم

دوستانی که پشت جسم و جان هر کدومتون تبارک الله احسن الخالقین خداوند قرار داره...

شاید وقتی هر کدوم از ما، هدفی رو برای رسیدن به اون نشانه میگیریم، انقدر تو راه رسیدن به اون هدف، سختی متحمل بشیم، که گاهی، حرف از نرفتن و نرسیدن به هدف بزنیم...

و یادمون میره که برای رسیدن به برترین و والاترین اهداف، شرط اول قدم آن است که مجنون باشیم...

ولی هدفی بود که زمان دانشگاه و تو دل کویر ایران عزیز، با هر سختی و رنجی که بود، بهش دست پیدا کردم.

هدفی که طراح و هادی مسیرش، فقط خدا بود.

رسیدم

رسیدم و رسیدم، کاش که نمی رسیدم...

چون وقتی به اون هدف رسیدم، تازه فهمیدم که قسمت آسون کار رو انجام دادم و باد سخت نگه داشتن چیزی که بدست آوردم، داره منو از جا بلند می کنه.

نگه داشتن انسانیت...

نگه داشتن همه ی خوبیهایی که انسان فقط با مبارزه در تنهایی میتونه به اون دست پیدا کنه.

نگه داشتن خوب بودن. و امان از خوب موندن...

انسان شدن و انسان ماندن، مسئله این است...

تو تنهایی و غربت زمان دانشجویی، بدست آوردم خوبیهایی و که حالا تو پایتخت ام القری جهان اسلام، تو این تهران صد رنگ و ننگ و پر آشوب و جنگ، حفظ اون خوبیها، تقریبا غیر ممکنه.

اونم با این اراده ی ما و عزم جمیع افراد جامعه برای نداشتن اون خوبیها...

ادامه دارد

میم و حا...

---سفر نامه قسمت دوم---

سلام عزیزان و دوستان

سلام به همه نگاه های بی کران انسان های خوب

که تنها خطای زندگیشون، نگاه عمیقشونه...

نگاهی که توش روزی رو میبینن با یه آسمون مهتابی، و شبی رو با یه آسمون آبی...

نگاهی که لبریز از حقایق درونی انسانهاست

نگاهی که هیچ وقت قدرت دروغ گفتن و نداره و همیشه می شه بهش اعتماد کرد...

نگاهی که وقتی خشک می شه، خود به خود میشه یه چشمه ی جوشان...

چشمه ای که خودشو سیراب می کنه و چشمای دیگر رو بارونی...

و من تو این سفر ۲ و نیم روزه به یزد، سرشار بودم از نگاه هایی که چشمه های جوشان ابر دلم بودن و...

نگاه هایی که از فرط صداقت، صداقت رو شرمنده ی خودشون کردن و من و شرمنده ی صداقت...

نگاه هایی که حقایق پاییزی قلب من و به چشمام جاری کردن و دیدم که می بینند دوری دل من و از نگاهم...

دیدم که می بینند دور شدن نگاه من و از آسمون همیشه بارونی دلم...

می خوام بگم که ای کاش نمی دیدم، ولی خوب شد که دیدم و تو این جبر قرار گرفتم

یادم اومد زمانی و که فرار از زمین و زمان رنگارنگ و به قرار ترجیح می دادم.

یادم اومد زمانی و که دلی داشتم که دلبری حریف اون نمیشد جز آه

جز ماه

جز دل خودم

یادم اومد زمانی و که صداقت در احترام متقابل و روزانه لمس می کردم و حالا تو این شهر فریب،

تنها و غریب، قربانی احترامات شیادانه ای شدم که به بهای لگد مال شدن همه ی صداقتها و عشق ها و محبت ها بوجود اومده...

دیدم  و ای کاش نمی دیدم...

ادامه دارد

میم و حا...

بيدي كه چنين حال دگرگون دارد
چشمي ست كه ريشه در دل خون دارد

هر عاشق يك درخت بيد است ، ببين
اين شهر چقدر بيد مجنون دارد!

سلام

یه سلام خاص خدمت همه ی آدما

آدمایی که "باز جویند روزگار وصل خویش..."

آدمایی که تو یه لحظه تصمیم می گیرن نقطه ای ته خط پرآشوب الانشون بذارن و برن سر خط...

رفتم سفر و برگشتم...

خدا خواست که رفتم و به اراده ی خودش برگشتم.

اما اونی که رفت، با اونی که برگشت خیلی فرق داره و دنیای تفاوتهاش و فقط خودش می دونه و خدا...

رفتنی، یه آدم تغییر کرده که از نزدیکیای آسمون، خودشو هبوط داده بود به فرش رنگارنگ خاک...

معنی نفس کشیدنش عوض شده بود و معنی دشمنی کردنش و دوست داستنش و ...

همه ی جوانب زندگیش، عوض شده بود.

رفت و یه فیلم 2 و نیم روزه از گذشته ی نه چندان دور خودشو دید...

از زمانی که انسان بود...

انسان بود و انسان نموند...

ادامه دارد

میم و حا...

سلام دوستان

امروز چهارشنبست و روز بد من...

برام دعا کنید. چون چند روزی نیستم و می خوام برم سفر...

یزد... دارالعباده ی کهن ایران زمین...

این شعر ترکیبیمو براتون میذازم و امیدوارم براتون خاطره انگیز بشه...

باز شد سفره ی دل، روی دل دیگر باز

باز شد گریه ی ما، بهترین نت آواز

باز شد بال و پری، سوخته ی آه دلی

باز شد بال و پری سوخته، بال پرواز

پا به راه سفری می روم از این منزل

سفری سرخ و سفید و سفری بی آغاز

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید

که بگویم ز حریف سفر و راه دراز

داستان غم پنهانی من گوش کنید

تا بگویم ز دل گمشده ام وقت نماز

هم نهانخانه ی دل از غم او ویران گشت

هم شروع غزلی تلخ شد اکنون آغاز

روزگاری من و او ساکن کویی بودیم

همه ی حرف ز اسرار نشیب است و فراز

ساکن کوی بت عربده جویی بودیم

همه اسرار همین است، ز اصل است و مجاز

تو مپندار که مهر از دل محزون نرود

لرزش برگ خزان کوک کند بر ما ساز

از چه گویم؟ ز دل تنگ بگویم یا نی؟؟؟

از دل زاغ و زغن یا ز دل خسته ی باز؟؟؟

او که می خواست هوا تازه کند با نفسم

گو کجا رفت؟ پی کیست؟ چه می خواهد باز؟؟؟

بار الها! خطرات سر راه جانان

دور گردان ز ره وی، همه را بر ما ساز

میم و حا...

قبل از آنی که کنی تقصیر ما...

صبر کن تا بشنوی تفسیر ما...

کاش ما به دوستامون و به بقیه ی آدما و همینطور دوستان و بقیه ی انسانها به ما فرصت بدن

تا خوبیهامونو اثبات کنیم به همدیگه

و کدورتها رو دور...

کاش اینکار رو انجام بدیم

تا خدا هم به ما همین فرصت رو بده...

میم و حا...